Punt 100.
Punt 100 ligt aan de binnenzijde van de stuwwal van Blaricum-Laren. De bovengrond bestaat uit dekzand. Daaronder bevinden zich gestuwde afzettingen, gezien het bonte karakter betreft het zeer waarschijnlijk de Formaties van Urk en Sterksel. De strekkingsrichting bedraagt ongeveer 15°, de hellingshoek gemiddeld 45° en de hellingsrichting 285° (noordwest). Deze richtingen zijn niet overeenkomstig het verloop van de nabijgelegen stuwwal, er is hier sprake van een lokaal stuwingsverschijnsel, b.v. een kleinschalig bekken (lobbenstructuur van het ijsfront), overkieping van de lagen als gevolg van de stuwing, of situering op de flank van een plooistructuur. De definitieve oorzaak van de afwijkende helling en strekking kon op basis van deze waarneming niet worden vastgesteld.


Foto 1: Overzicht bouwput, kijkrichting N
De bouwput is zo'n 3,5 meter diep.




Foto 2: Profiel in de N-wand
De toplaag bestaat uit een zwarte enkeerdgrond van ongeveer een meter dik. Onder de enkeerdlaag bevindt zich ongeveer 1 meter dekzand. In het midden van de foto is het discordantievlak zichtbaar met de onderliggende gestuwde sedimenten, op de discordantie een aanrijking met windkanters.




Foto 3: Detail in de N-wand
Het bovenste 1/3 deel van de foto is zandig dekzand. Mogelijk is het restant van een Laag van Usselo aanwezig (plaatselijk grijs-zwarte verkleuringen). De discordantie met de gestuwde sedimenten heeft een golvend verloop en bevat kryoturbate verstoringen. Een vorstwig en inzakkingsstructuren zijn zichtbaar.




Foto 4: Overzicht van de ZW-wand
Het onderste 1/3 deel van het profiel is geprepareerd en toont de naar rechts (NW) hellende gestuwde sedimenten.




Foto 5: Gestuwde sedimenten in de ZW-wand
Bontgekleurde zanden met plaatselijk grind, het grensvlak tussen de laagpakketten is geplooid door de stuwing. Dit is goed zichtbaar links van de troffel.




Foto 6: Detail van grindrijke sedimenten
Bruingekleurde grove zanden met grind, waarschijnlijk de Formatie van Urk. Het rode touwtje van het kompas wijst naar het noorden.




Foto 7: Geplooide sedimenten
Gestuwde en op kleine schaal geplooide sedimenten, lithologisch zeer variabel met zowel zand, grind alsook een kleilaag (rechtsboven het kompas). De zwarte verkleuringen zijn mangaanaanrijkingen.




Foto 8: Detail van klei-grindmengsel
Een melange met klei, zand en scherp grind. Vermoedelijk een schuifzone, gezien de aanwezigheid van scherp grind.




Foto 9: Strekkingsrichting in horizontale aansnede
Bij het kompas is een door mangaanaanrijking zwartbruin gekleurd grensvlak tussen laagpakketten zichtbaar. Hieraan is de strekkingsrichting af te lezen.